SEKCJE:
- Strategia ochrony dziedzictwa kulturowego w kontekście zasad polityki przestrzennej na rzecz zrównoważonego rozwoju – poziom krajowy, regionalny, lokalny: dziedzictwo kulturowe w krajowym i regionalnych planach zagospodarowania przestrzennego, problematyka zrównoważonego rozwoju i ekosystemy kulturowe, ochrona miast historycznych, zabytkowe zespoły architektoniczno-urbanistyczne w miejscowych planach zagospodarowania, rewitalizacji i rewaloryzacji, projekty zagospodarowania zabytkowych obiektów architektoniczno-urbanistycznych, planowanie inwestycji w krajobrazie kulturowym i na obszarach o potencjale archeologicznym, dziedzictwo archeologiczne.
- Współczesne doktryny i pryncypia konserwatorskie, uniwersalizm a tożsamość – fakty, mity, zagrożenia, szanse: doktryny, pryncypia, teoria ochrony dziedzictwa, doktryny narodowe i regionalne, uniwersalizm a tradycja i tożsamość, wartości materialne i niematerialne, renowacja, konserwacja, rekonstrukcja, rewaloryzacja, autentyzm dziedzictwa i jego nośniki, materia, forma, pamięć, znaki i kody przeszłości.
- System ochrony dziedzictwa kulturowego w Polsce, metodologia, legislacja, struktury, formy finansowania – Krajowy Program Ochrony Zabytków – zadania, priorytety: systemy ochrony, legislacja, finansowanie, monitoring, badania i dokumentowanie dziedzictwa, bazy danych, metodologie i interdyscyplinarny warsztat konserwatorski, tradycyjne i nowoczesne narzędzia, techniki i technologie, dziedzictwo jako produkt turystyczny i motor rozwoju.
- Rola służb konserwatorskich w utrzymaniu zasobów dziedzictwa kulturowego i ich integracji ze współczesną przestrzenią egzystencjalną, nowa sztuka w kontekście przeszłości: polityka służb konserwatorskich primum no nocere, konserwacja zachowawcza a prawo dobrej kontynuacji, ciągłość kulturowa, interpretacja i ochrona wartości, miejsce dziedzictwa we współczesnym świecie, współczesne użytkowanie obiektów zabytkowych, adaptacja, modernizacja, integracja, ochrona jako kreacja, nowa sztuka w kontekście przeszłości.
- Znaczenie powszechnej edukacji, kształcenia zawodowego, akademickiego i permanentnego dla ochrony dziedzictwa kulturowego i powszechnego dostępu do niego, turystyka kulturowa – Pomnik Historii jako forma nobilitacji i promocji dziedzictwa dla przyszłości: powszechna edukacja na rzecz ochrony dziedzictwa, szkolnictwo wyższe zawodowe, studiaspecjalistyczne, promocja dziedzictwa i jego rola dydaktyczna, nowe zadania dla instytucji kultury, ekomuzeum i jego społeczna misja na rzecz świadomości historycznej, dziedzictwo a massmedia i multimedia
- Innowacyjne techniki i technologie w zabytkowej przestrzeni – prospekcja, dokumentacja, monitoring i popularyzacja: wspólny panel specjalistyczny Drugiego Kongresu i Targów Konserwatorskich – przygotowanie i prowadzenie: Andrzej Gołembnik (SKZ)
